Een mooie analyse van de werking van de spellen van Emke in Etcetera, tijdschrift voor podiumkunsten, door Marijn Lems. Naast Emkes werk worden ook de participatieve praktijken van Lotte van den Berg en Jonas Staal beschreven. Lees het volledige artikel hier.

‘Sinds RULE kun je de voorstellingen van Idema dus zien als een laboratoriumruimte voor burgerschap. Hoe kun je voorbij de systemen (kapitalisme, andro- en antropocentrisme, neoliberalisme, hyperindividualisme) denken waarin je leeft en bent opgegroeid? En hoe voer je het gesprek met je medeburgers? Het werk van Idema slaagt er uitstekend in ons bewust te maken van het feit dat we in grotendeels arbitraire constellaties van regels en gedragscodes leven, juist door ons in een theatrale context in dwingende, zelfs knellende systemen vast te zetten. De gezamenlijke oplossingen die we in RULE, This can’t happen en Forest bedenken doen uiteindelijk niet ter zake; de besluitprocessen werken vooral als middel om ons iets bij te brengen over hoe we ons tot die systemen – en binnen die systemen tot elkaar – verhouden.’

‘Afzonderlijk en complementair bieden Staal, Building Conversation en Idema houvast in een complexe realiteit die vaak aanleiding geeft tot gevoelens van machteloosheid. Hun theater geeft het publiek tools om die machteloosheid om te vormen in agency en collectieve daadkracht, en hun verschillende basisgedachtes zorgen ervoor dat daarin zowel ruimte wordt geboden aan radicale activisten als aan empathische verbinders, en alles ertussenin.’